Dieses Gedicht, von meiner Zwillingsschwester Eva, dass sie bereits 1985 schrieb und die vor kurzem verstorben ist, möchte ich Euch nicht vorenthalten.
Mei´Bua !
Mei´Bua, wos is´los mit Dir –
endlich bist hier
und do´net bei mir,
Du lochst a nimmer –
Du bist net wie immer!
Mei´Bua, wos is´los mit Dir –
Geh´spuck´s aus, sprich´mir mir,
schau´i´bin jo net blind.
Schließlich kenn ´i´mei Kind!
Du betäubst Di´und dos is es net wert
und olles obiscluck´n, dos is a verkehrt!
Kumm red´ - bei wem sonst, als bei mir!
Wir zwa gehörn zsam und i gib da mei´Wurt –
es gibt nix, wos a Mutter net versteh´n tuat.
Schau tua a´mi´a bißerl verstehn,
weil i mein Buam wieda loch´n wü sehn!
Wien, 1985